Από την αρχή του χρόνου, οι άνθρωποι προσπάθησαν να καπνίσουν πολλά διαφορετικά βότανα με διαφορετικούς τρόπους ενώ οι πίπες καπνού υπάρχουν εδώ και αιώνες και έχουν μια μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία.
Οι πρώτες πίπες βρέθηκαν στην Αίγυπτο και χρονολογούνται από το 2000 π.Χ. Ανακαλύφθηκαν μέσα σε τάφους δίπλα σε μούμιες και τοποθετήθηκαν εκεί για να απολαύσουν έναν καπνό στη μετά θάνατον ζωή! Ωστόσο, οι ιστορικοί δεν είναι σίγουροι αν οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν πίπες κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετουργιών ή αν ήταν ψυχαγωγικές.
Επιπλέον, ανακαλύφθηκε επίσης ότι οι Ρωμαίοι, οι Κέλτες, οι Έλληνες και οι σκανδιναβικές φυλές απολάμβαναν το κάπνισμα καπνού και μέσω πίπας! Όπως φαντάζεστε, αυτή η ψυχαγωγική δραστηριότητα απολαμβάνονταν σε όλο τον κόσμο και για χιλιάδες χρόνια.
Καπνός
Σύμφωνα με ιστορικούς, ο καπνός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους ιθαγενείς της Αμερικής, όπου καλλιεργούσαν το φυτό και το κάπνιζαν κατά τη διάρκεια τελετών καθώς και για ιατρικούς σκοπούς. Οι πίπες που χρησιμοποιούνταν συνήθως καπνίζονταν για να συμβολίσουν τη συμφιλίωση μεταξύ αντίπαλων φυλών. Ο Χριστόφορος Κολόμβος έφερε μια χούφτα φύλλα και σπόρους καπνού πίσω μαζί του στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι δεν πήραν την πρώτη τους γεύση καπνού παρά μόνο στα μέσα του 16ου αιώνα, όταν διπλωμάτες και τυχοδιώκτες άρχισαν να τον διαδίδουν. Στη συνέχεια, ο καπνός εισήχθη στη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Αγγλία από το 1556 έως το 1565.
Το κάπνισμα πίπας
Από την ανακάλυψη του καπνού, το κάπνισμα πίπας είχε τεράστιο αντίκτυπο στη δυτική κουλτούρα. Από την εφεύρεσή του, η πίπα ήταν ένα μακροχρόνιο σύμβολο κουλτούρας και καλλιέργειας αλλά έχει προχωρήσει πολύ! Όταν ο καπνός εισήχθη από την Αμερική κατά τον 16ο αιώνα, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να τον καπνίζουν χρησιμοποιώντας πήλινες πίπες. Ο πηλός ήταν γνωστός ως «Κοαλίν» ή «Πηλός Κίνας» από το σημείο από όπου ανασκάφτηκε ο πηλός. Αυτός ο τύπος πηλού ήταν ένα λεπτό αλλά πυκνό υλικό που πρόσφερε στους χρήστες του καθαρό καπνό, αλλά συχνά ήταν καυτό. Καθώς το κάπνισμα πίπας αυξήθηκε σε δημοτικότητα σε όλη την Ευρώπη, ο σχεδιασμός αυτών των πήλινων πιπών έγινε πολύ πιο λεπτομερής και καλλιτεχνικός.
Η αδυναμία του Σέρλοκ Χολμς!
Στα μέσα του 18ου αιώνα, ένας εντελώς νέος τύπος υλικού βρήκε τον δρόμο του στον κόσμο του καπνίσματος πίπας, και αυτό είναι ο σεπιόλιθος (meerschaum). Αυτό το ορυκτό μπορεί να βρεθεί σε κοιτάσματα σε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως κοντά στο Εσκισεχίρ στην Τουρκία. Οι πίπες Meerschaum άρχισαν να αυξάνονται σε δημοτικότητα επειδή ήταν εύκολο να χαραχτούν ενσωματωμένα σχέδια αλλά και το μοναδικό τους χρώμα.
Το calabash ήταν μια παραλλαγή της πίπας και ήταν φτιαγμένο από νεροκολοκύθα με ένθετο από meerschaum. Το χαρακτηριστικό σχήμα αυτής της πίπας έδινε στον χρήστη έναν πιο απαλό καπνό καθώς υπήρχε ένας μεγάλος θάλαμος αέρα κάτω από το μπολ. Αυτός ο τύπος πίπας ήταν γνωστός ως ο αγαπημένος του Σέρλοκ Χολμς.
Λόγω της ίδρυσης της εταιρείας East India’s Company, ο καπνός και άλλα εξωτικά είδη έγιναν ευρύτερα διαθέσιμα. Επιπλέον, το Δημόσιο απολάμβανε επίσης μια τεράστια αύξηση των εσόδων από τη φορολόγηση του καπνού λόγω της δημοτικότητας του καπνίσματος. Αν και ο καπνός ήταν δαπανηρός, τα φύλλα καπνίζονταν συχνά σε μικρές πήλινες πίπες, που μερικές φορές βρίσκονται ακόμη και σήμερα στις όχθες του ποταμού Τάμεση.
Ακόμη και σήμερα, εξακολουθούν να υπάρχουν κατασκευαστές πίπας σε όλο τον κόσμο. Ο εφευρέτης της windshield πίπας, ο Alfred Dunhill, άνοιξε το κατάστημα καπνού του το 1907. Καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος με την ποιότητα των διαθέσιμων πιπών, ο Dunhill αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του εργαστήριο.
Στους πιο πρόσφατους χρόνους, οι πίπες εξακολουθούν να είναι ένας δημοφιλής τρόπος καπνίσματος καπνού. Ο καπνός πίπας είναι συχνά πολύ πιο υγρός, φρέσκος και γευστικός δίνοντας μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για το κάπνισμα!